Auteur: Marcel Frydman
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Marcel Frydman (1931) een jaar ondergedoken in een tehuis in België en na de oorlog verbleef hij nog acht jaar in een opvangtehuis voor joodse kinderen. Hij werd psycholoog en onderzocht onder andere de invloed van internaten en onderduik op kinderen. Hij mat een lager IQ, en bij onderduikers als mogelijke gevolgen op lange termijn: angst, een onmogelijk rouwproces, een gevoel verstoten te zijn, een schuldgevoel en een grote kwetsbaarheid, naast ontegenzeggelijk een grote veerkracht. Frydman beschrijft met gevoel voor de noden van het kind zijn jeugd in tehuizen. De opgenomen onderzoeksresultaten geven dit jeugdverslag een wetenschappelijke toon. In Nederland deed drs. Bloeme Evers-Emden onderzoek in deze materie met als titels: ‘Geleende kinderen’ (1994), ‘Je ouders delen’ (1999) en ‘Geschonden bestaan’ (1996). Frydmans werk past ook in deze reeks. Voorzien van zwart-witfoto’s, enkele bijlagen en een literatuuroverzicht. – Drs. B. Hummel
