Auteur: Henk Eefting
Door het ‘foute’ oorlogsverleden van zijn vader, die lid was van de NSB en de hulplandwacht, raakte Henk Eefting gefascineerd door de Bijzondere Rechtspleging. Die moest, om een bijltjesdag te voorkomen, ‘snel, streng en rechtvaardig’ afrekenen met de politieke delinquenten en collaborateurs. Deze schaduw-justitie, bedacht door de regering in ballingschap in Londen, bleek in de praktijk justitieel, organisatorisch, logistiek en moreel niet haalbaar. Door grote onenigheid tussen koningin Wilhelmina en haar kabinet, strijd om de macht tussen het militair gezag, het verzet en de binnenlandse strijdkrachten ontaardde het in een schaamteloze vertoning die leidde tot één van de zwartste bladzijden uit onze vaderlandse geschiedenis. Wilhelmina en Bernhard speelden daarbij een rol die niet altijd in overeenstemming was met de Grondwet.
Het is de verdienste van de auteur dat hij het onderwerp in een zeer breed kader en goed gedocumenteerd behandelt. Er is zowel aandacht voor het ontstaan van de SS en NSB als voor het soms bizarre optreden van Wilhelmina, de misstanden in de internerings- en verblijfskampen, de tribunalen en gerechtshoven en de kinderen die een hoge prijs betaalden voor het ‘foute’ verleden van hun ouders. Hij stelt verder vast dat er weinig gerechtigheid heeft plaats gevonden en komt met een voorstel om een stukje geschiedvervalsing recht te zetten. Zijn conclusies zijn niet mis te verstaan. Henk Eefting was in zijn werkzame leven commando-officier, luite-nant-kolonel der infanterie bij de Koninklijke Landmacht en gevangenisdirecteur.
